Penalny efekt na pierwszym miejscu?

Określenie skutków nieważności umowy należy do państw członkowskich, lecz muszą być one zgodne z prawem Unii.

TSUE orzekł, że prawo Unii nie stoi na przeszkodzie temu, by w przypadku uznania umowy kredytu hipotecznego zawierającej nieuczciwe warunki za nieważną, konsumenci żądali od banku rekompensaty wykraczającej poza zwrot zapłaconych rat kapitałowo-odsetkowych.

Trybunał podkreślił, że dyrektywa 93/13 nie reguluje bezpośrednio skutków nieważności umowy zawartej między przedsiębiorcą a konsumentem po usunięciu nieuczciwych warunków. Określenie skutków należy bowiem do państw członkowskich, lecz muszą być one zgodne z prawem Unii i celem dyrektywy. W ocenie TSUE zgodność sankcji prawa krajowego z prawem UE zależy od tego, czy przywraca ona pod względem prawnym i faktycznym sytuację konsumenta, w której znajdowałby się on w braku umowy uznanej za nieważną oraz czy nie jest zagrożona realizacja odstraszającego skutku określonego w dyrektywie.

Zdaniem Trybunału nie wydaje się, by możliwość dochodzenia przez konsumenta względem banku roszczeń...